Articles in print journals and magazines (2009)
52) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Bronze and Iron Weapons from Luristan. Antiguo Oriente: Cuadernos del Centro de Estudios de Historia del Antiguo Oriente, Volumen 7, pp. 185-217.
"The 30,000 km2 province of Luristan is situated in western Iran and encompasses the
upper valleys of the Zagros Mountains. Even today, local tribesmen inhabit Luristan with their settlement patterns similar to ancient times. Several scientific excavations in the Luristan region have uncovered evidence that this particular region was a major attraction for human settlements from the Paleolithic era onwards. In Ancient Iran, . . "
Place of publication: Argentina
51) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Kārd-e Irāni: Namād-e Zerāfat va Zibāyi [Persian Kard: A Delicate Symbol of Beauty]. Translated into Persian by Ashraf Haji. Dānešmand [Scientist], Māhnāme-ye Dey 1388 [December 2009 Issue], 555, pp. 61- 65.
Place of publication: Iran
کارد ایرانی یکی از انواع چاقوهای ایرانی است که بسیار جمع اوری می شده و اغلب در حراجی ها مطرح است
به طور خلاصه کارد یک لبه در زرادخانه های ایرانی است.
Place of Publication: Iran
50) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). La Lanza: El Arma Principal en la Tradición Marcial Iraní. Revista de Artes Marciales Asiáticas, Volumen 4, Número 4, pp. 70–85.
"Como arma compuesta, la lanza dispone de un asta (palo de madera, cana o metal) y una hoja afilada o puntiaguda en uno de sus extremos, que podia adoptar diversas formas. Las lanzas han jugado un papel muy importante en la historia militar de Iran, al igual que en la historia militar de muchos otros pueblos, gracias a aspectos tales como su efectividad, alcance y economia de fabricacion. . ."
Place of publication: Spain
49) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). L'Escrime Persane. Traduit par Francisco José Luis. La Revue de Téhéran. Mensuel Culturel Iranien en Langue Française, N. 49, Décembre 2009, 5e Annee, pp. 10-19.
"Cet article constitue un aperçu des techniques d’attaques avec le shamshir les plus importantes dans l’escrime persane. Le mot shamshir est un terme générique utilisé pour toutes sortes d’épées ou de sabres indépendamment de la courbature de la lame. Grâce à de nombreuses années de recherche, de nombreux manuscrits ont été examinés et les multiples techniques utilisées avec les armes les plus diverses . . ."
Place of publication: Iran & France (distributed widely in France and French speaking countries)
48) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Selāhhāye Garm dar Irān: Tofang-e Sarpor-e Čaxmāqi [Muzzle Loader Guns with Flint Locks]. Majale-ye Jangafzār, Sāl-e Panjom [Fifth Year], Āzar Māh 1388 [December 2009], No. 60, pp. 12-15.
Place of publication: Iran
دقیقاً مشخص نیست از چه زمانی تفنگ‌های سرپر چخماقی در ایران به کار گرفته شده است. در اروپا، مکانیسم اینگونه سلاح‌ها برای اولین بار در فرانسه شکل گرفت و به همین جهت تفنگ‌های سرپر چخماقی در ابتدا به فرنچ لاک معروف گردید. هر چند سلاح‌های گرمی که جرقه خود را از چخماق می‌گرفتند از سال ١٥٤٠ میلادی شناخته شده بودند . . .
47) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Borande va Zibā: Dar Bāreye Qame va Qaddāre, Šamširhāye Kutāh-e Irān [Short and Beautiful: About Qame and Qaddāre, Short Swords of Iran]. Translated into Persian by Rahil Alipour. Dānešmand [Scientist], Māhnāme-ye Ābān 1388 [October 2009 Issue], 553, pp. 58-62.
Place of publication: Iran
قمه و قداره بی شک زیبایی و ظرافت شمشیرهای معروف ایرانی را در طول قرن ها داشته و از شهرت، محبوبیت و
استعمال گستردهای در ارتش ایران برخوردار بودند
Online Version of the Print Article
46) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Selāhhāye Garm dar Irān: Bakš-e Čahrom, Tapānče va Adavat-e Selāh dar Irān [Pistols and Gun Accessories in Iran]. Majale-ye Jangafzār, Sāl-e Panjom [Fifth Year], Ābān Māh 1388 [November 2009], No. 59, pp. 22-24.
Place of publication: Iran
طپانچه معادل فارسی پیستال میباشد با این وجود معنای اصلی طپانچه در فارسی کتک زدن یا سیلی زدن است
45) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Selāhhāye Garm dar Irān: Bakš-e Dovvom, Tofang-e Dangi [Firearms in Iran: Second Section, Percussion Cap Guns]. Majale-ye Jangafzār, Sāl-e Panjom [Fifth Year], Mehr Māh 1388 [October 2009], No. 58, pp. 58-60.
Place of publication: Iran
همگام با توسعه سلاح‌های گرم در اروپا، در ایران هم تفنگ دنگی جایگزین تفنگ‌های ﭼﺨﻤﺎﻗﻰ شد. اولین تفنگ دنگی از اروپا به ایران صادر شد و اسلحه‌سازان ایرانی به بهترین نحو شروع به تقلید و ساخت اینگونه ﺴﻴﺴﺗﻡﻫﺎﻯ ﺁﺘﺷﻴﻦ کردند. دستگاه چکاننده این تفنگ‌ها به مکانیسم آتشزنه چاشنی معروف است-
44) Moshtagh Khorasani, Manouchehr and Kaveh Farrokh (2009). Arms, Armor and Tactics of Sassanian Savaran. Journal of the Iranian Studies. Faculty of Literature and Humanities. Šahid Bāhonar University of Kermān. Volume 8, Number 15, Spring 2009, pp. 288-305.
"The article first deals with the Early Savārān (226–300 C.E.), their tactics, and arms and armor used by them. The second part of the article introduces the Super-heavy Savārān (333–484 C.E.) and the tactical and weapon changes implemented during that period. The last part of the article provides information about the Late Savārān (500–651 C.E.) and the tactics and weapons used by them. . . ."
Place of publication: Iran
43) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Persian Firearms Part Four: Pistols and Gun Accessories in Iran. Classic Arms and Militaria. Volume XVI Issue 5, pp. 35–40.
"The term for ‘pistol’ in Persian is tapānče. However, the original definition of the term tapānče was ‘smacking’. In the inventory of Iranian military museums there are no matchlock pistols; only flintlocks and percussion cap pistols exist. . . ."
Place of publication: UK
42) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Der Stolz des Persers. Messer Magazin, 5/2009. Oktober/November 2009, pp. 70-73.
"Der Pishqabz ist eine charakteristische Blankwaffe aus dem Iran: Sie hat eine S-förmige, doppelt gebogene Klinge. Am Anfang der Klinge ist die Schneide zunächst konkav. Sie verläuft
dann in der Mitte konvex. In manchen Fällen ist die Spitze der
Klinge verstärkt und vorn zweischneidig. . . "
Place of publication: Germany
41) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). La Maza y el Hacha en la Tradición Marcial Iraní. Revista de Artes Marciales Asiáticas, Volumen 4, Número 3, pp. 28–43.
"El presente articulo describe algunos tipos de mazas y hachas utilizadas por los guerreros iranies durante el combate. Tanto las mazas como las hachas eran armas potentes que podian romper la armadura del enemigo facilmente; asi, ambas se utilizaban cuando la espada no podia herir a un enemigo que portaba una armadura pesada. Los tratados, . . ."
Place of publication: Spain
40) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Šamširhāye Mostaqim Irān: Dandānhāye Ejdehā [Straight Swords from Iran: Dragon's Teeth]. Translated into Persian by Ashraf Haji. Dānešmand [Scientist], Māhnāme-ye Šahrivar 1388 [September 2009 Issue], 551, pp. 76-81.
Place of publication: Iran
تحلیل زبان شناسی بر روی نسخه های خطی مختلف از دوره های گوناگون نشان میدهد آن هنگام که شمشیرهایی با تیغه خمیده به طور برجسته و عمده مورد استفاده قرار میگرفت شمشیرهای دولبه مستقیم
. . . .
39) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Selāhhāye Garm-e Irān: Bakš-e Avval, Tofang-e Fatile-i [Firearms in Iran: First Section, Matchlocks]. Majale-ye Jangafzār, Sal-e Panjom [Fifth Year], Šahrivar Māh 1388 [September 2009], No. 57, pp. 22-25.
Place of publication: Iran
تاريخ دقيق ورود سلاح‌های گرم به ايران مشخص نيست. نشانه‌های آغازين سلاح‌های گرم ازقبيل رعد انداز و قارا بوقرا (به زبان تركي: شتر سياه) در ايران به دوران تيموريان باز مي‌گردد (1500-1370). اما معلوم
نيست كه آيا اين اصطلاحات به سنگ‌اندازها و نفتال‌های قابل اشتعال مغولان اشاره دارد و يا به توپ‌های جنگی واقعی. با اين وجود، در دوره سلطنت سلطان حسين بايقرا فردی به نام حسين كاشفی ، . . .
38) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Akenākes Mādi va Pārsi: Selāhhā va Zerehhāye Irān [Median and Persian Akenakes: Arms and Armor from Iran]. Translated into Persian by Ashraf Haji. Majale-ye Muzehā, 47, Fall and Winter 1387, Spring 1388, pp. 49-53.
Place of publication: Iran
هخامنشیان از شمشیرهای بلند استفاده نمیکردند در عوض شمشیرهای کوتاهی با نام آکناکس به کار میبردند
37) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Curved double-edged Persian Dagger. Echo of Islam, No. 218, June-July 2009, pp. 18-29.
"Introduction: The meaning of the term Xanjar (Dagger) Xanjar is a curved Persian dagger. In the majority of Persian miniatures, Khanjarha were held in a reverse grip as attested by a number of Persian miniatures showing warriors holding this type of dagger in this manner. The exact date of introduction and first . . ."
Place of publication: Iran
36) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). El Combate con Armas Blancas Cortas en la Esgrima Persa. Revista de Artes Marciales Asiáticas, Volumen 4, Número 2, pp. 38– 53.
"El objetivo de este articulo es describir algunos tipos de armas blancas cortas que los guerreros iranies utilizaban durante el combate, especialmente en el combate a
corta distancia. Diversas poesias epicas persas hablan del uso de la daga para derrotar al oponente y terminar el combate. Habitualmente, las poesias epicas persas refieren que los guerreros empezaban el duelo con la lanza. Cuando las astas de lanzas se rompian, . . . "
Place of publication: Spain
35) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Persian Firearms Part Three: The Percussion Cap Lock. Classic Arms and Militaria, Volume XVI Issue 3, pp. 18–23.
"Similar to the development of firearms in Europe, in Iran the percussion cap became the successor to the flintlock mechanism. The first percussion caps were imported from Europe, and Iranian gunmakers started to imitate and make these locks to the utmost perfection. . . ."
Place of publication: UK
34) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Modern Leadership in Formal Organizations. Echo of Islam, No. 216, May-June 2009, pp. 60-63.
"Leadership is defined in different terms. One that is well known explains that leadership is about exercising social influence over other individuals to gain support and help to accomplish a joint and a common task. Different theories have been proposed to describe leadership involving traits, situational interaction, function, behavior, power, vision and values, charisma and intelligence. . ."
Place of publication: Iran
33) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Persian Firearms Part Two: The Flintlock. Classic Arms and Militaria, Volume XVI Issue 2, pp. 22–26.
"It is not known when exactly the first flintlock mechanisms were introduced in Iran. In Europe, the flintlock was first known as the ‘French Lock’ as the lockwork mechanism was first developed in France. . . ."
Place of publication: UK
32) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Las Técnicas de la Esgrima Persa. Revista de Artes Marciales Asiáticas, Volumen 4, Número 1, pp. 20–49.
"El presente articulo describe el arte y las tecnicas de la antigua esgrima persa, partiendo de manuscritos de origen irani escritos sobre la materia. Entre ellos: Šāhnāme, Majma’ al-Ansā, Ādāb al-Harb va al-Šojāe, y Dāstān-e Hossein Kord-e Šabestari. Es importante puntualizar que existen dos terminos para designar la palabra “espada” en la lengua persa: a) šamšir y b) tiq. Antes de la conquista arabe de Iran y la consecuente introduccion del Islam en este pais, en el 631 d.C., las espadas en Iran se caracterizaban por tener hojas rectas . . .".
Place of publication: Spain
31) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Die Geschichte des persischen Shamshir. Karfunkel: Combat. Nr. 5, pp. 59–60.
"Das berühmte persische Schwert Shamshir fasziniert seit Jahrhunderten die Menschheit in Europa, Asien und im Nahen Osten. In den meisten Fällen weist das klassische persische Shamshir nebn einer stark gekrümmten, keilförmigen Klinge . . ."
Place of publication: Germany
30) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Persian Firearms Part One: The Matchlocks. Classic Arms and Militaria, Volume XVI Issue 1, pp. 42–47.
"The exact date of the introduction of firearms into Iran remains uncertain. The first hints at firearms can be traced back to Timurid chronicles [1370 to 1500 AD], such as ra’dandāz (thunder thrower) and qara bugrā (Turkish: black camel), but it is not clear whether these terms refer to mangonels throwing stones and inflammable naphtha or real cannons. . . ."
Place of publication: UK
29) Moshtagh Khorasani, Manouchehr (2009). Wie Blankwaffen beurteilt wurden. Das Persische „Taìd Besarat“ von 1706–1707 – ein detailliertes Manuskript über Schwerter. Hephaistos, 1/2, pp. 60–61.
"Das Manuskript wurde vermutlich im Jahr 1118 Hegira (1706-1707 n.Chr.) geschrieben. Alternativ wird auch ein frühes Datum von 1108 Hegira (1696-1697 n.Chr.) angegeben. Mirza Lotfallah erklärt, dass die Intensität der Farbe des Stahls vom Härten abhänge. . . ."
Place of publication: Germany
© M.Khorasani Consulting
Druckversion